Nasca
Door: Lotte en Roy
Blijf op de hoogte en volg Lotte en Roy
20 Juli 2007 | Peru, Lima
Dag lieve achterban. Hier zijn we weer. Zoals op het kaartje te zien is zitten we vanaf nu lekker hoog (bijna 4000m) aan s werelds hoogste bevaarbare meer Lago Titicaca. Wij zullen jullie berichten over de avonturen die wij de afgelopen dagen, sinds ons laatste bericht, beleefd hebben.
De dag na we de wereldberoemde Nascalijnen vanuit de lucht aanschouwd hadden, zijn we de volgende dag wederom de dorre woestijnachtige omgeving in getrokken. Het Sementario de Chauchilla, een begraafplaats van de pre Incas midden in hete woestijn. Door dit droge klimaat zijn de mummis, want deze mensen werden na hun dood keurig ingepakt, erg goed bewaard gebleven, waardoor het voor ons mogelijk was om uitgedroogde lijken te bekijken. Klinkt smerig, maar was erg interessant. Na dit spektakel zijn we lekker gaan lunchen, om vervolgens onze middag lekker op ons gemakje op het centrale plein met een boekje en een ijsje door te brengen. Onze Franse vriendinnen volgden ondertussen nog steeds dezelfde route als wij, dus hebben we gezamelijk al wachtende op onze avondbus naar Arequipa van een lekker dinertje genoten. Lotte waagde zich aan de Pescado de Macho, een visschoteltje die onze kleine blonde schone geen problemen opleverde. Zo pittig was ie nou ook weer niet.
Om 2300 uur zou onze bus vertrekken. Maar overdag werd ons al een beetje duidelijk dat de stakingen hier weer voor de nodige veranderingen in de plannen zouden gaan zorgen. Toen wij bij de ijskoude wachthal aankwamen, hoorde we al van vele reizigers dat er grote problemen waren met de bussen, dat planningen omgegooid waren, en dat sommige bussen zelfs de steden niet in kwamen. Gelukkig kwam om half 1 dan toch een bus. Maar er waren maar 4 plaatsen, en veel meer mensen. Het leek erop dat wij naast het spreekwoordelijke potje zouden pissen, maar daar stak Lotte met haar zakelijke en uiterlijke charme een stokje voor. Na even kort overlegd te hebben met vriend busmaatschappij, werd een Frans stel wat inclusief bagage al plaats had genomen in de ruime zetels van de bus, teruggeroepen. Dat werden onze plekjes. Leuk om te weten is dat deze mensen al vanaf vroeg in de avond op een bus wachtten, en nu weer plaats moesten nemen in de kou. Ja lieve vrienden, het is soms eten of gegeten worden in reizigersland.
Overigens is het wel leuk om te vermelden hoe het weer hier in Peru is. Overdag vallen de mussen van het dak. Het kan makkelijk 25 graden worden en een shirtje is soms al te warm. Maar omdat het hier hartje winter is, worden de nachten erg koud. Op de plek waar we nu zitten, kunnen we uitkijken naar nachten waar het kwik ruim onder vrienspunt kan dalen, waardoor vanaf de zon onder is de kledingstijl drastisch aangepast moet worden. Roy is nog steeds op zoek naar DE muts met Lamas erop die hem savonds warm moet houden.
Maar gelukkig hadden we dus de bus te pakken en gingen we naar Arequipa in het zuiden van Peru. Wij nemen overigens altijd de dure bus, met ligstoelen, DVDs en belachelijk smerige koffie en thee. Deze bussen zijn duur maar wel lekker veilig, wat toch wel aan te raden is bij nachtbussen. Dus ouders, maakt u geen zorgen.
--voor het vervolg: zie andere geplaatste berichten--
De dag na we de wereldberoemde Nascalijnen vanuit de lucht aanschouwd hadden, zijn we de volgende dag wederom de dorre woestijnachtige omgeving in getrokken. Het Sementario de Chauchilla, een begraafplaats van de pre Incas midden in hete woestijn. Door dit droge klimaat zijn de mummis, want deze mensen werden na hun dood keurig ingepakt, erg goed bewaard gebleven, waardoor het voor ons mogelijk was om uitgedroogde lijken te bekijken. Klinkt smerig, maar was erg interessant. Na dit spektakel zijn we lekker gaan lunchen, om vervolgens onze middag lekker op ons gemakje op het centrale plein met een boekje en een ijsje door te brengen. Onze Franse vriendinnen volgden ondertussen nog steeds dezelfde route als wij, dus hebben we gezamelijk al wachtende op onze avondbus naar Arequipa van een lekker dinertje genoten. Lotte waagde zich aan de Pescado de Macho, een visschoteltje die onze kleine blonde schone geen problemen opleverde. Zo pittig was ie nou ook weer niet.
Om 2300 uur zou onze bus vertrekken. Maar overdag werd ons al een beetje duidelijk dat de stakingen hier weer voor de nodige veranderingen in de plannen zouden gaan zorgen. Toen wij bij de ijskoude wachthal aankwamen, hoorde we al van vele reizigers dat er grote problemen waren met de bussen, dat planningen omgegooid waren, en dat sommige bussen zelfs de steden niet in kwamen. Gelukkig kwam om half 1 dan toch een bus. Maar er waren maar 4 plaatsen, en veel meer mensen. Het leek erop dat wij naast het spreekwoordelijke potje zouden pissen, maar daar stak Lotte met haar zakelijke en uiterlijke charme een stokje voor. Na even kort overlegd te hebben met vriend busmaatschappij, werd een Frans stel wat inclusief bagage al plaats had genomen in de ruime zetels van de bus, teruggeroepen. Dat werden onze plekjes. Leuk om te weten is dat deze mensen al vanaf vroeg in de avond op een bus wachtten, en nu weer plaats moesten nemen in de kou. Ja lieve vrienden, het is soms eten of gegeten worden in reizigersland.
Overigens is het wel leuk om te vermelden hoe het weer hier in Peru is. Overdag vallen de mussen van het dak. Het kan makkelijk 25 graden worden en een shirtje is soms al te warm. Maar omdat het hier hartje winter is, worden de nachten erg koud. Op de plek waar we nu zitten, kunnen we uitkijken naar nachten waar het kwik ruim onder vrienspunt kan dalen, waardoor vanaf de zon onder is de kledingstijl drastisch aangepast moet worden. Roy is nog steeds op zoek naar DE muts met Lamas erop die hem savonds warm moet houden.
Maar gelukkig hadden we dus de bus te pakken en gingen we naar Arequipa in het zuiden van Peru. Wij nemen overigens altijd de dure bus, met ligstoelen, DVDs en belachelijk smerige koffie en thee. Deze bussen zijn duur maar wel lekker veilig, wat toch wel aan te raden is bij nachtbussen. Dus ouders, maakt u geen zorgen.
--voor het vervolg: zie andere geplaatste berichten--
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
