Buenos Aires and Mendoza

Hallo allemaal!

We wilden eigenlijk nog een paar weken met ons eerste reisverslag wachten, maar omdat ons aller Frits bijna smekend twee maal om een update vroeg, komen we er dan toch maar mee voor de dag!

Ondertussen zitten we alweer 2 plaatskes verder dan ons begin in Buenos Aires, maar we beginnen natuurlijk bij het begin. Waar we nu dan zitten is dan ook nog een geheim voor het einde van dit eerste verslag.

BUENOS AIRES
Na een best wel lange zit, waarin onze vriend Murphy (die van de wet van Murphy, niet van het bier) toch alweer van zich had laten horen, kwamen we om een uurtje of 2100 aan in BA. Murphy, bekend van eerdere grappen op onhandige momenten, bezorgde Lotte dit keer een bloedneus ´uit het niets´. Lotte, anders nooit geveld door niks of niemand, kreeg op het moment dat we Eindhoven verlieten een bloedneus, en een flinke, welke tot ongeveer 5 minuten voor opstijgen aanhield. Niet handig en erg onprettig, helemaal als ie tijdens de vlucht nog een paar keer begint te gulpen. Ach ja, als dit alles is, valt het allemaal mee.

Aangekomen in BA kreeg Lotte meteen de kans om haar ´dirty Argentijnse´ taal uit te proberen toen we na 2 minuten al genaaid werden met een geldwisseltruc. Roy had het nu nog niet doorgehad, maar Lotte gelukkig wel, waardoor na wat we maar even Spaans gemopper noemen, de boef de centjes netjes teruggaf. Vervolgens werden we gefopt door de taxichauffeur doordat hij deed alsof zijn taxi kapot was. Normaal trappen we daar niet in, maar omdat de taxi een Opel Corsa was geloofde we dit dit keer wel. Hier hadden wij verder geen last van, we hoorde alleen dat de taxichauffeur die ons ´overnam´ ongeveer de helft had gekregen van wat wij betaald hadden. Ach ja, het was weer meteen duidelijk, we zijn in Latijns Amerika en daar moet je wakker blijven. Altijd.

Toen het hostel. Men begrijpt dat na de vlucht en de eerste grappen van de Pablo´s van BA we zaten te wachten op een heerlijk hotel. Gaten in de vloer, wasbakken die loshingen, geen raam maar met stof was onze beloning. Achteraf moeten we toegeven dat we eigenlijk best prima geslapen en gedouched hebben, dus waar hebben we het over. Nu verder met wat kortere puntjes van wat we meegemaakt hebben, want als we op dit detailniveau doorgaan is de computer overleden voor we het af hebben.

De eerste avond in BA lekker naar de haven gewandeld en de eeste fles overheerlijke Argentijnse wijn gedronken. Na een nodig nachtje slapen zijn we de volgende dag de voetjes gaan testen door in 35-40 graden door de stad te slenteren, in de voetsporen van Evita, Van Duurtlang maar in het bijzonder Lotte, alweer een jaar geleden. Bijzonder leuk was Lottes groentevrouwtje Jessica op de hoek, die een gat in de lucht sprong toen ze Lotte zag. Als we het halen als we een dagje terug zijn in BA, mogen we komen BBQ-en. Helaas is dat waarschijnlijk geen haalbare kaart, maar toch. ´S avonds ondekte Roy dat wat hij dacht dat zijn grootste kwaliteit was - heeeul veeeul barbecuen - absoluut geen talent mag heten in vergelijking bij de Argentijnen. Veel vlees, heerlijk in alle soorten en maten, met een fles wijn per persoon. Geen straf, maar zelfs Roy krijgt daarna zin in salade. Argentijnse stijl sloten we het diner om een uurtje of 0100 af, en met de jet/ afstudeer-lag in de benen was het genoeg geweest. De volgende dag wederom de toerist uitgehangen in de prachtige wijken La Boca, San Telmo en wederom Palermo, waar Roy nu pas gelooft dat het Argentijnse ijs dus echt wel lekkerder is dan Italiaans. Al die tijd als Lotte dat zei heeft ie netjes geknikt, ´ja schat, dat zal wel´, maar nu moet ie het toch echt toegeven. De avond wederom afgesloten met veel, veel vlees met een Parilla en een heerlijke unit bier op Plaza Serrano. Onze laatste dag in BA zijn we naar de luxe delta Tigre geweest, lekker in een bootje aan het water. Onbeperkte pizza was de afsluiting voor we in de bus naar Mendoza vertrokken.

Buenos Aires is een superstad. Maar het is zoo moeilijk te grijpen, omdat er relatief weinig bezienswaardigheden zijn, maar het haar kracht haalt uit de sfeer en ambiance. Klein nadeeltje is de inflatie tussen de 50 en 150% procent ten opzichte van toen Lotte er was, gebaseerd op betrouwbare steekproef. Dit is wel even een probleempje in ons budget, maar we hopen er weer uit te komen. Prachtig en kenmerkend voor de Buenos Aires-mensen is dat ze zo gul zijn. Vrijwel elke Argentijn geeft een straatboefje of muzikant (welke vrijwel altijd steengoed zijn) een peso, en staat te kijken en te klappen bij de Tango op de straat. Trots op hun stad en hun cultuur.

MENDOZA
Een overnight busritje van mas-o-menos 14 uur bracht ons in het walhalla van de Argentijnse wijn, welke we meteen lekker zijn gaan proeven. In 35-40 graden zonder ontbijt en schaduw op de fiets de wijnboeren af. Goed idee kunnen we melden! 12 wijntjes later (inclusief de bocht die we bij de fietsverhuur kregen) hebben we besloten dat als we ooit nog eens een carriereswitch willen maken, we een Bodega en een eigen wijnlabel opzetten. Fantastisch landschap en immer tolle productconfrontatie. Of het de zon, de ontstressing, de wijn was weten we niet, maar Roy zijn buik was niet helemaal meer in control. Daarom hebben we maar even rustig aan gedaan, en lekker op tijd gaan slapen. Leuk. 23:00. Klop klop klop. Wie kan dat zijn, ah laat maar, zal wel niks zijn. 23:15,23:30... Klop Klop klop. Ja nondeju wat moeten ze toch. Ah, het zal wel zo ophouden. Maar als 5 minuten later iemand probeert je deur open te maken, wordt je toch ff boos. Een simpele ´wat mot je´ was genoeg om de persoon aan de deur binnen 2 seconden te laten verdwijnen, want toen Roy de deur opendeed was ie ineens weg. Kortom, we hebben het eerste hostel ontdekt waar iets niet helemaal in de haak was en waar de waarschijnlijk een camera en creditcard minder hadden gehad als we niet op tijd in bedje lagen. Zuid Amerika: +1.

De volgende dag zijn we weer een dag oldskool gaan ´hiken´ in Uspallata, een dorpje richting de Chileense grens. Niet meer dan een oase van bomen in een woestijn van zand en rots. Prachtig, waarvoor we graag doorverwijzen naar de fotos, maar niet goed voor onze Nederlandse huid. Die is daar gewoon niet op gemaakt, hiken in de felle zon. Maar zo krijgen we wel snel de turbohuid die overal tegenkan natuurlijk. De terugweg van Uspallata naar Mendoza en de aansluiting op onze bus van Mendoza naar Valparaiso, aan de kust bij Santiago in Chili, was weer een topstaaltje planningslogistiek. We still got it. Overigens zou zo´n zelfde cursusje planningslogistiek voor Argentijnen nog eens een nuttig Sinterklaascadeau zijn. Barbecuen kunnen ze, ze krijgen een 10 voor wijn maar Logistiek 1, 2 of 3 halen ze nog in geen miljoen jaar. Accountancy is hier overigens ook een bijzonder vak. Naast de Peso´s krijgen we regelmatig tomaten of appels als wisselgeld (als het kleingeld op is), maar soms krijgen we ook gewoon gratis tomaten als de groeteman geen zin heeft om naar de kassa te lopen. Mensen zijn hier zo ontzettend vriendelijk, daar word je toch blij van. Behalve de boeven dan he.

-- zie volgend bericht --